Τον Ιανουάριο του 2016, όταν ξεκίνησα αυτόν τον ρόλο, έθεσα έναν αριθμό στόχων για επίτευξη. Ένας από αυτούς ήταν να επικοινωνήσουμε μέσω κοινωνικών μέσων σε άτομα που δεν ασχολούνται με την καλλιέργεια φρούτων, μούρων και λαχανικών, για να δώσουν ένα σχόλιο για θέματα που είναι σημαντικά για την κηπουρική. Δεν μπορείτε να κερδίσετε υγιή τοπικά τρόφιμα που είναι τόσο υψηλής ποιότητας που κερδίζει πριμοδότηση στις εξαγωγικές μας αγορές!
Η καλλιέργεια των τροφίμων που πρέπει να διατηρήσουμε την υγεία μας έρχεται μόνο στη δική της σήμερα. Ο Covid έχει επικεντρώσει εκ νέου τον παγκόσμιο πληθυσμό στη σημασία της κατανάλωσης υγιεινών τροφίμων. Πίσω εδώ στη Νέα Ζηλανδία, η κατάσταση δεν είναι διαφορετική. Οι δυνατότητες για εκθετική ανάπτυξη της παραγωγής φρούτων, μούρων και λαχανικών μας είναι πάρα πολύ πραγματικές. Η επίτευξη αυτού του δυναμικού εμποδίζεται από μια σειρά ρυθμίσεων πολιτικής. Οι Νέοι Ζηλανδία και ο κόσμος απαιτούν τα προϊόντα μας.
Η προστασία της γης, του νερού, της εργασίας και της βιοασφάλειας είναι τα βασικά στοιχεία για την καλλιέργεια τροφίμων. Στη συνέχεια υπάρχει η ανάγκη καινοτομίας, μέσω νέων ποικιλιών και νέων μεθόδων καλλιέργειας που προάγουν την προσαρμογή του γλυκού νερού και του κλίματος. Σε καθημερινή βάση, αντιμετωπίζουμε μια μάχη που διατηρεί εξαιρετικά παραγωγική γη για καλλιέργεια, με σπίτια που φυτεύονται γρηγορότερα από τα λαχανικά.
Το νερό γίνεται τρομακτικό αγαθό στη Νέα Ζηλανδία, μια χώρα όπου το 80% του νερού που πέφτει από τον ουρανό εξαντλείται στη θάλασσα. Γιατί τα συμβούλια και η κυβέρνηση ηγούνται των απαραίτητων πρωτοβουλιών αποθήκευσης και καταγραφής; Ίσως θα υπάρξει κάποια δράση τώρα που η αστική Νέα Ζηλανδία αντιμετωπίζει την κρίση των υδάτων;
Η καταστολή της κυβέρνησης για την προσωρινή εργασία μεταναστών και τη διατήρηση του περιορισμού του αναγνωρισμένου εποχιακού εργοδότη (RSE) του Ειρηνικού συστήματος εργασίας αναστέλλει άμεσα την ανάπτυξη και την ικανότητα της κηπουρικής να εκτελεί και να τροφοδοτεί ανθρώπους. Ο Covid μάς έχει διδάξει ότι η διατήρηση της Νέας Ζηλανδίας προστατευμένης από ασθένειες και παθογόνα στα σύνορα είναι ζωτικής σημασίας. Αλλά ακόμη και με τα σύνορα κλειδωμένα, νέα παράσιτα φυτών φτάνουν στη Νέα Ζηλανδία.
Στη συνέχεια, ερχόμαστε στην έρευνα και την ανάπτυξη, ακολουθούμενη από μεταφορά τεχνολογίας σε καλλιεργητές. Χρειαζόμαστε αυτήν την έρευνα για να παραμείνουμε ανταγωνιστικές στις παγκόσμιες αγορές και να συμβάλλουμε στην προσαρμογή του γλυκού νερού και του κλίματος. Αυτό που ερευνάται και η χρηματοδότηση αυτής της έρευνας χρειάζεται επείγουσα εκ νέου προτεραιότητα. Πάνω από αυτές τις προκλήσεις είναι η σημαντική αύξηση της συμμόρφωσης που επιβάλλεται στους καλλιεργητές και τους αγρότες.
Με την αρμόδια και εξειδικευμένη ομάδα HortNZ, έχω περάσει τα τελευταία πέντε συν χρόνια δουλεύοντας σε καθένα από αυτά τα θέματα για να βελτιώσω την κατάσταση για τους καλλιεργητές και, κατά συνέπεια, σε όλο τον αγροτικό τομέα. Η απογοήτευσή μας είναι ότι συχνά, η πρόοδος είναι αργή, πολύ πιο αργή από την κανονική.
Μια άλλη απογοήτευση είναι η αναγνώριση της κηπουρικής και η συμβολή της όχι μόνο στην οικονομία - είμαστε βιομηχανία 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων - αλλά και στην υποστήριξή μας στις αγροτικές κοινότητες και την υγεία της χώρας. Μία από τις εκστρατείες HortNZ που ανέλαβα ήταν η επισήμανση της χώρας καταγωγής ως νομικής απαίτησης στη Νέα Ζηλανδία. Είναι μια νομική απαίτηση σε όλες τις βασικές εξαγωγικές αγορές μας και είναι εδώ και πολλά χρόνια. Αυτή η εκστρατεία ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και λίγο κάτω από 20 χρόνια αργότερα, η Νέα Ζηλανδία θα έχει νόμιμα την επισήμανση της χώρας προέλευσης.
Για τους παραπάνω λόγους, με το Υπουργείο Πρωτοβάθμιας Βιομηχανίας, η οικογένεια κηπουρικής μας εργάζεται για να δημιουργήσει μια ενοποιημένη προσέγγιση για την ανάπτυξη πολιτικής τόσο στην Κυβέρνηση όσο και στον κλάδο. Πρέπει να φτάσουμε στην ίδια ομάδα, ώστε να κάνουμε τη διαφορά το συντομότερο δυνατό. Η βελτίωση των αλλαγών της πολιτικής που χρειάζονται είκοσι χρόνια θα ήταν μια πραγματική βελτίωση! Η ανάπτυξη αυτής της ενοποιημένης προσέγγισης βρίσκεται επί του παρόντος σε εξέλιξη. Πρέπει να κάνουμε αυτό το έργο γιατί αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις του σήμερα, οι επόμενες προκλήσεις ήδη έρχονται σε εμάς.
Η μαζική επένδυση από τον εξαιρετικά πλούσιο κόσμο στον τομέα της παραγωγής τροφίμων και του συστήματος τροφίμων. Τότε χρόνια πριν, οι επενδύσεις στο σύστημα τροφίμων ήταν περίπου 0.5 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Φέτος, η επένδυση εκτιμάται σε 20 έως 25 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Το επίκεντρο είναι η καλλιέργεια όλων των τροφίμων που χρειάζονται οι άνθρωποι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο σημείο όπου ζουν, επεκτείνοντας την έννοια της κάθετης καλλιέργειας ώστε να συμπεριλάβει τις καλλιέργειες δέντρων και ριζών.
Αυτή είναι μια άμεση πρόκληση για τα εξαιρετικά επιτυχημένα και πολύτιμα προγράμματα εξαγωγής μας. Πιστεύω ότι θα υπάρχει πάντα ένα εξαιρετικό μέρος για τα τρόφιμα που καλλιεργούνται στη Νέα Ζηλανδία, αλλά για να διατηρηθεί αυτό το μέρος, η κυβέρνηση και η βιομηχανία θα πρέπει να συνεργαστούν για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν. Εκεί έρχεται η ανάπτυξη μιας ενοποιημένης προσέγγισης για την ανάπτυξη στρατηγικής. Έχει έναν απολύτως ζωτικό ρόλο να διασφαλίσει ότι η Νέα Ζηλανδία δενδροκηπευτική θα έχει ένα επιτυχές μέλλον.
Κλείνοντας, ευχαριστώ όλους όσους ασχολούνται με την κηπουρική για την υποστήριξή τους, το διοικητικό συμβούλιο και το προσωπικό του HortNZ που μου έδωσαν την ευκαιρία να συνεισφέρω, και εσείς ο αναγνώστης για την ανάγνωση όσων έγραψα.
Αυτό δεν θα είναι το τελευταίο μου blog, αλλά είναι το τελευταίο μου blog ως Διευθύνων Σύμβουλος της HortNZ. Ο διάδοχός μου, Nadine Tunley, θα αναλάβει στις 14 Ιουνίου. Είμαι βέβαιος ότι θα παράσχετε στη Nadine το ίδιο επίπεδο υποστήριξης και ενθάρρυνσης που μου παρείχατε. Ωστόσο, δεν θα χαθώ στον κλάδο, καθώς διατηρείται για λίγο για να υποστηρίξω τη βιομηχανία σχετικά με την εποχική εργασία και το μέλλον του συστήματος RSE. Θα σε δω λοιπόν, αν και με διαφορετική ικανότητα.